Wat zijn “tintinnabuli”?

Al geruime tijd had ik een stukje met deze titel paraat met betrekking tot de 19e september. Optimisten als wij zijn, willen wij voorlopig nog steeds aan deze datum vasthouden. Na de zomer moet het Coronavirus toch wel zover onder controle zijn dat er weer groepen gevormd kunnen worden, zoals de onze ieder jaar weer, om een dag gezellig muziek te maken. Voor ons komende festival wilden wij ons gaan toeleggen op muziek van Arvo Pärt, met daarbij de nodige informatie over de man en zijn werk. Nog meer dan andere jaren hechten wij aan ons festival vanwege het 40-jarige bestaan van de Stichting. Daarom houden we na afloop van de dag vanaf een uur of vier ’s middags tot uiterlijk 19.00 u een bijeenkomst met een drankje en een hapje om dit heuglijke feit wat luister bij te zetten. We zijn dan weliswaar geen vaste groep muzikanten die iedere twee weken bij elkaar komt om een programma in te studeren, maar het blijkt wel al jaren dat er nog steeds een groep te vinden is,  die het interessant genoeg vindt op deze derde zaterdag in september bij elkaar te komen.

Over Pärt nog wat ter kennisgeving.

Voornoemde “tintinnabuli” (letterlijk: klokjes) is een van de aspecten in de muziek van Arvo Pärt (*1935), die hij zelf heeft ontwikkeld, nadat hij zijn muzikale opleiding aan het conservatorium van Tallinn (Estland) had voltooid. Met deze nieuwe compositiewijze begon hij in de 70er jaren, ook al omdat zijn vroegere werken, o.a. nog dodecafonisch, door het communistische systeem waren afgewezen. Na een studie van het Gregoriaans en de Middeleeuwse componisten kwam hij tot deze momenteel zo bekende stijl.

Over de verdere ontwikkelingen omtrent het MKOfestivalzullen wij jullie op de hoogte houden en wij hopen van harte dat een en ander doorgang kan vinden.

Tot zover: 

Met hartelijke groet, mede namens het MKObestuur, 

Jos Brocken