M e i e r i j s K a m e r o r k e s t

M e i e r i j s K a m e r o r k e s t

Menu

Beste muziekvrienden,

 

Wij, Ria en ik, waren totaal overrompeld door de ongehoord professionele klank van de club die er afgelopen zaterdag voor ons zat. Nadat we eerst Leopold Mozarts Cassatio hadden gespeeld samen met onze jonge garde, de een wat verder dan de ander, maar allemaal goed beslagen ten ijs met viool of een of ander slaginstrument, wijdden we onze aandacht aan Hendrik Andriessens Kuhnauvariaties. Lang is het geleden dat dit werk op de lessenaar stond, maar dat was nauwelijks te merken. Uiteraard valt er aan zo’n redelijk gecompliceerd stuk wel het een en ander bij te schaven, maar een van de doelen van ons festivalletje, muziek maken, bereikten we met dit werk wel zeker. Mooie klank en flitsende vertolking. Uiteraard was dat te danken aan de populatie van deze dag die bestond uit een aantal oud-leerlingen dat nog steeds regelmatig hun instrument ter hand neemt bijgestaan door strijkers die over het algemeen wat minder strijken. Maar het niveau was over het algemeen, wellicht tot de eigen verbazing van deze of gene, verrassend hoog. Dat bleek wonderwel op het moment dat ondergetekende partijen van het eerste Divertimento in D, KV.136 van Wolfgang Amadeus Mozart uit de tas toverde en op de lessenaars plaatste. Tot onze, en misschien wel ieders, verbazing schalde diens muziek op glorieuze en uitbundige wijze door het gebouw dat zelfs de “muzak” beneden door de receptie werd uitgezet om maar beter te kunnen luisteren.

We konden onze oren niet geloven...

Toen we vervolgens ook nog onze traditionele perfecte lunch, vervaardigd door de familie, Simone en Ruud, Koolen voorgeschoteld kregen werd het wel duidelijk dat de dag niet meer kapot kon. ’s Middags werden alle werken herhaald en het was weer hartverwarmend om met name die jeugdige instrumentalisten  met enthousiasme hun instrument respectievelijk te zien bespelen of, in het geval van het “slagwerk” geweld aan te horen doen. Trompet en hoorns waren vervangen door strijkers die hun uiterste best deden boven het lawaai uit te komen. Geweldig en voor herhaling vatbaar. (Ik heb nog wel wat liggen) Traditioneel eindigden we in het inpandige café en voor de liefhebbers vervolgens in de wok.

Al met al een naar ieders idee fantastische dag, met dank aan alle deelnemers en volgend jaar gaan we er maar weer tegenaan op de derde zaterdag (21) van september.

Jos Brocken